Zaterdag 27 juli 2013.
Heenreis.
Vanmorgen zijn we om 8 uur vertrokken richting Italië. We hebben ons ingesteld op twee dagen rijden. Het is erg warm.
Na een paar uur rijden komen we bij Venlo het eerste noodweer tegen. De lucht was zo zwart dat het wel nacht leek. We reden zomaar in de rukwinden en enorme regen.
Gelukkig reden we aan de rand van de bui en waren we hem na een half uur al weer kwijt. Al snel liep de temperatuur op richting 38 graden en kon de airco het in de auto niet meer koel krijgen. De route was erg rustig en doordat het zo warm was zijn we weinig gestopt. Even tanken, wat drinken en weer door. Rond 6 uur waren we ongeveer 20 kilometer voorbij Ulm en inmiddels 897 kilometer van huis. We zijn beland in het plaatsje Illertissen op Camping Illertissen. Een nette camping met vaste plaatsen en veel overnachtingsplaatsen. Traditie getrouw hebben we gegeten bij Restaurant de Gouden Bogen. Toch fijn dat er er zoveel vestigingen zijn in Europa. ‘s Avonds hebben we lang buiten gezeten want het was erg warm.
Zondag 28 juli 2013.
Tweede reisdag.
We hebben lekker geslapen en na een heerlijk ontbijtje zijn we rond 9 uur vertrokken richting Tisens in Italië. We gaan over de Fehrnpas die volgens de boekjes alleen voor de ervaren caravanners is. Nou,nou,nou wat een spektakel. Het is een mooie pas en total niet lastig om te rijden. De pas was wel erg druk maar dat is dan ook het enige oponthoud wat we hebben gehad. nadat we de Brennerpas waren met de vlam in de pijp achter ons hadden gelaten moesten we de vierbaans wegen verlaten. We moesten de bordjes Merano volgen want via de kortste route kun je met de caravan niet op de camping komen. Rond twee uur zijn we aangekomen. De camping is omringd door fruitbomen en we hebben een prachtig uitzicht. Eerst alles maar eens op de plek zetten en even bijkomen. ‘S avonds hebben we lekker gegeten op de camping. Er stond pizza en spaghetti op het menu. Lekker hoor!
Maandag 29 juli 2013.
De eerste dag in Italië.
De ochtend begon bewolkt en rond de middag begon het te regenen. Het regende gestaag door. We moesten toch boodschappen doen dus op zich was het niet zo erg. In het plaatsje Lana hebben we een Spar gevonden en dan merk je gelijk dat hier alles anders is. Niets staat bij elkaar de zonnebrand staat tussen de ranja en de chips bij de soep. Na de boodschappen hadden we direct een aanrijding met een Duitse toerist. Hij reed achteruit de parkeerplaats af en ik ook en ergens in het midden kwamen we elkaar tegen. Het ging langzaam en gelukkig hadden we geen schade. We zijn vervolgens een beetje in de omgeving gaan rondrijden. De natuur lijkt wel erg op die in het Zillertal. ‘s Avonds hebben we natuurlijk geskotteld. Eigen gemaakte Rösti met Italiaans gekruid varkensvlees en hollandse doperwten met worteltjes en mais. Na het eten hebben we gezwommen totdat het weer begon te regenen.
Dinsdag 30 juli 2013.
Merano.
Vandaag hebben we besloten het stadje Merano te bezoeken. Het stadje staat bekend om zijn boulevard langs het water. Het eerste wat we zagen toen we de parkeergarage uit kwamen was een Italiaanse ijscokar. Aangezien het nogal warm was hebben we ons eerst maar eens tegoed gedaan aan heerlijk Italiaans ijs. Vervolgens zijn we het stadje ingelopen. Het is een leuk stadje met kleine straatjes en veel winkeltjes. De dames konden dan ook naar hartelust shoppen terwijl papa zich maar weer eens op een bankje heeft laten zakken. Het is wel grappig want in de ene winkel spreken ze alleen Italiaans en in een andere weer alleen Duits. In één straat zie je een typisch Italiaanse kroeg waar norsige oude mannetjes buiten zitten te roken en te drinken en honderd meter verder op staat een Bratwurst kraam. Al met al was het een leuke middag waarin we weer veel hebben gezien. Op de terugweg hebben we boodschappen gedaan bij een modern Interspar. Het was hier een iets minder grote bende als bij de Spar in Lana. Maar ook hier stonden de Barbie poppen tussen het bier. Je kunt er maar beter vroeg mee beginnen zullen we maar zeggen.
Woensdag 31 juli 2013.
De grootste wijnstok ter wereld.
Vandaag eerst rustig aan gedaan, uitslapen, koffie, lezen, zwemmen. Halverwege de middag zijn we naar het buurplaatsje Prissiano. Hier bevindt zich de grootste en oudste wijnrank ter wereld. Deze wijrank bevindt zich bij het Kasteel Katzenzungen. Hij is 300m2 groot en 350 jaar oud. Van de druiven worden 500 flessen wijn per jaar geproduceerd. Geen toeristisch spektakel. Af en toe worden er rondleidingen gegeven, wijnverkoop vindt tijdens kantooruren plaats, gewoon even aanbellen. Dat hebben we dus maar even gedaan. En zo’n bijzondere (wel dure) fles wijn gekocht. We zijn benieuwd. Hij is voor thuis bij een speciale gelegenheid en een lekker etentje. Prissiano zelf is overigens een schattig klein dorpje, omgeven door meerdere burchten. Leuk om te zien! Daarna boodschappen gedaan en lekkere verse pasta gekocht en die vervolgens bereid met een verse, zelfgemaakte tomatensaus. Heerlijk!
Donderdag 1 augustus 2013.
Aardpiramiden en de Rittner Horn
Na het ontbijt zijn we richting Ritten, in de omgeving van Bolzano, vertrokken om de aardpiramiden te bezoeken. In deze omgeving tref je op 3 plaatsen aardpiramiden aan. De mooisten staan bij Lengmoos, vanaf de parkeerplaats te bereiken op enkele minuten lopen. Deze aardpiramiden zijn in de ijstijd ontstaan door morene afzettingen van de grote gletsjer in het Valle Isarco/Eisacktal en verschillende naburige gletsjers. Sommige zijn wel 30 meter hoog. Een bijzonder natuurverschijnsel om te zien. Na dit te hebben bekeken zijn we verder gereden richting Pemmern.
Daar vertrekt de kabelbaan richting Rittner Horn. Boven gekomen heb je een prachtig uitzicht over de Dolomieten en kun je kijken tot aan de Stubaier Alpen en de Grossglockner in Oostenrijk. Er is een wandeling helemaal rond het plateau van ongeveer een uur. na een verfrissing op het terras hebben we de kabelbaan weer naar beneden genomen om vervolgens in een snoeihete auto weer naar beneden richting Bolzano te rijden. Deze route voert langs allemaal wijnranken, en hier is dan ook een aantal wijnboeren gevestigd. Niet die wijnboeren van de grote goedkope jerrycans helaas. Maar wel lekkere wijn gevonden. Wel weer voor een beetje veel. Weer voor speciale gelegenheden dan maar.
Vrijdag 2 augustus 2013.
Rustdag.
Vandaag zijn de activiteiten beperkt gebleven tot stoelhangen, zwemmen en boodschappen doen.
Zaterdag 3 augustus 2013.
De Stelviopas en het verzonken plaatsje Graun.
Na onze luie dag gisteren zijn we vanmorgen in de auto gestapt en via Merano door de Vinschau, beroemd om zijn fruitgaarden, richting Stelviopas gereden. Bij het plaatsje Spondigna begint de klim over de Stelviopas die zal eindigen op de Stelvio op 2757 m hoogte. Al snel heb je prachtig uitzicht op de Stelvio met zijn omliggende gletschers. Na 48 haarspeldbochten en prachtige vergezichten stonden we dan boven. We waren op alles voorbereid, fleecevesten, afritsbroeken, maar niet op de 27 graden, boven nul. en dat was het toch echt daar boven. Verder was het één groot circus van motoren, bikers, souvenirs en heel veel braadworst. Voor het beste uitzicht kon je nog een 100 meter klimmen. Dus de bergschoenen nog maar even aangetrokken en naar boven geklauterd. Dat was zeker de moeite waard! Na daar even te hebben rondgekeken en wat te hebben gedronken zijn we weer aan de afdaling begonnen.
Vervolgens zijn we weer in de auto gestapt en via de Umbrailpas Zwitserland ingereden. Direct aan het begin zagen we een murmeltier zitten. Hij liet zich even gewillig door ons fotograferen en schoot toen ziijn holletje weer in en liet zich niet meer zien, ook niet toen we hem probeerden om te kopen met brood. Vervolgens redden we via Zwitserland Italië weer in, richting Reschenpas.
Op een hoogte van bijna 1500 meter ligt daar het stuwmeer Reschen. Het daaraan gelegen plaatsje Graun is destijds als gevolg van de uitbreiding van het meer afgebroken en verderop herbouwd. Alleen de kerk heeft men laten staan en de toren steekt nog altijd boven het water uit. Daar aangekomen bleek er een loopevenement aan de gang te zijn, dus uitgebreid rondkijken zat er helaas niet in. De hardloopschoenen lagen ook nog in de caravan, dus na een snelle fotoshoot van de toren zijn we weer teruggekeerd na de camping. Een mooie dag met veel indrukken!
Niks doen en pizza eten
Vandaag maar weer een dagje bijkomen. We staan zelfs zo erg in de luie modus dat we vanavond ook niet gaan koken.
We gaan pizza eten in het dorp, echte Italiaanse pizza. En dat smaakt heerlijk!
Maandag 5 augustus 2013
Partschinser Wasserfall
Na een rustige ochtend zijn we rond de middag vertrokken richting Merano. Vanuit Merano zijn we naar het dorpje Partschins gereden. Achter in het dorp kun je de auto parkeren en vervolgens kun je te voet naar de hoogste waterval van Süd-Tirol, de Parschinser Wasserfall. Hier klettert een enorme bak water ruim 100 meter naar beneden. Het eerste zicht erop krijg je aan de voet van de waterval. Als je hier foto’s wilt maken moet je er rekening mee houden dat je behoorlijk nat wordt. Vonden wij overigens geen enkel probleem. Het is weer zo heet vandaag dat deze verkoeling zeer welkom is. Hierna vervolg je de weg naar boven door een bos en kom je bijna boven de waterval uit. En ook hier heb je weer prachtig zicht! Een redelijke klim, maar zeer de moeite waard!
Dinsdag 6 augustus 2013
Schloss Trauttmansdorff, Merano
Eigenlijk een rustdag gepland, maar er toch nog maar even op uit getrokken. Vanwege de warmte hadden we het uitstapje naar Schloss Trauttsmansdorff geschrapt, maar konden de verleiding toch niet weerstaan hier een bezoek aan te brengen. In dit slot heeft Keizerin Elisabeth, Sissi, twee maal een aantal maanden doorgebracht om te herstellen van haar ziekte. En omdat we dit jaar toch een beetje Sissi fan zijn geworden……
Bij het slot horen schitterende tuinen. De tuinen behoren tot de mooiste van Italië en staan nummer 6 van alle Europese tuinen. Het was eigenlijk te warm om hier te lopen, maar wel zeer de moeite waard. Eerst loop je door een bosachtige tuin, met bomen uit o.a. Azië en Amerika. Vervolgens loop je naar de mediterrane tuin. hier staan o.a. palmbomen, oleanders, olijfbomen en ook een 700 jaar oude olijfboom. Vervolgens kom je door een gedeelte met veel waterpartijen en het laatste deel bevat bomen en planten uit de omgeving zelf. Achter in de tuin heb je prachtig uitzicht op het slot en kun je vanuit diverse uitzichtpunten over de hele omgeving kijken.
7 augustus 2013.
Rondrit door de Dolomieten.
We zijn onze tour gestart in Bolzano. Vanuit Bolzano zijn we in oostelijke richting de Karerpas opgereden. Op deze pas kom je langs de Karersee. Een prachtig groen helder meer met op de achtergrond een prachtig gebergte, de Latemar. Heel mooi om te zien. Vanaf de Karerpas zijn we door de gebieden Val di Fassa en Marmolade gereden, waar we overigens nog twee jonge Murmeltiere hebben gespot.
Vervolgens zijn we de Paseo di Giau opgereden. Hier zit je echt midden tussen de rotsen op ruim 2200 meter. Een erg mooi gedeelte van de route. Na een versnapering zijn we verder gereden naar Cortina d’Amprezzo, op zoek naar de beroemde 3 rotspunten de Drei Sinnen. Volgens de boekjes zou je het mooiste zicht op de Drei Sinnen moeten hebben in Rifugio Auronzo, vanuit Misurina via pas nummer zoveel te bereiken. 6 km voor het eindpunt betaal je dan vervolgens 22 Euro tol. Jawel. Het zou vast de moeite waard zijn. Bovengekomen waan je je haast in een maanlandschap. Een prachtig kaal rotslandschap met om je heen allemaal rotspunten. Het was alleen even een beetje lasting om de Drei Sinnen terug te vinden. We denken dat we ze hebben gezien…. Op de route naar beneden steeds maar weer stoppen en kijken. Het is ons niet echt duidelijk geworden welke het nu precies zijn. Eenmaal beneden de route weer vervolgend kwamen we bij een restaurant ‘Drei Sinnen Blick’. En hier waren ze duidelijk te zien. Boven hebben we echt aan de voet van de rotspunten gestaan en waarschijnlijk te dicht bij om ze goed te onderscheiden. Helemaal tevreden zijn we weer richting camping gereden. Een prachtige dag, veel gezien, maar wel vermoeiend. Om 20.00 uur zijn we de pizzeria in het dorp maar gauw ingeschoten voor een heerlijke pasta en pizza!
Donderdag 8 augustus 2013.
Dagje camping.
Na de vermoeiende dag van gisteren zijn we vandaag op de camping gebleven. De morgen begon met een behoorlijk lekkende kraan naast onze plek. De camping baas heeft dit opgelost door de hele kraan in te tapen met Duc tape, heel professioneel. Verder was het een bewolkte benauwde dag. We hebben alvast wat spulletjes opgeruimd voor ons vertrek naar het Zillertal. Als het weer meezit willen we morgen nog naar een Gletscher.
Vrijdag 9 augustus 2013
Bolzano.
In Italië zit het weer altijd mee. Behalve als wij iets willen. De planning was om vandaag naar de Schnalstaler Gletscher te gaan, beroemd om de vondst van Ötzi, de ijsmummie. Helaas was het nogal bewolkt en na een check op de webcam van de gletscher leek het ons geen goed idee om die kant op te gaan. Een alternatief zou zijn het Archeologisch Museum in Bolzano, alwaar de ijsmummie in het echt te bewonderen is. Zo zijn we richting Bolzano vertrokken. Daar aangekomen zagen we een enorme rij mensen voor een gebouw staan, het zou toch niet……….Ja, helaas, deze mensen stonden te wachten voor het museum. Nadat we de auto hadden geparkeerd, hebben we eerst maar eens navraag gedaan naar de wachttijd. Deze was meer dan twee uur. Nou, daar hadden wij niet zo heel veel zin in. Vandaag hebben we genoegen genomen met het bekijken van de stad Bolzano zelf. Ook heel erg leuk. Mooie pleintjes, steegjes, een marktplein en een prachtige Dom.
Vanavond voor de laatste keer gegeten in het dorp, lekker pasta, pizza en lasagna. Morgen vertrekken wij richting ons geliefde Zillertal!
Zaterdag 10 augustus 2013.
Het Zillertal.
Vandaag vertrekken we richting het Zillertal voor de tweede helft van de vakantie. We hebben twee mooie weken gehad in Italië maar toch verlangen we allemaal naar het vertrouwde Zillertal. We hebben rustig aangedaan want we hoeven maar een kleine 200 kilometer te rijden. Het plan was om rond een uur of 11 te rijden en dat is dan ook prima gelukt. Rond de klok van twee uur waren we op de camping waar we hartelijk welkom werden geheten door de familie Hell. Het voelt toch een beetje als thuiskomen. Het weer is bovendien prachtig. Rond drie uur waren we weer gesetteld en kon de tweede helft van de vakantie beginnen. ‘s Avonds hebben we ons tegoed gedaan aan een overheerlijke Hausplatte.
Zondag 11 augustus 2013.
Lui zijn.
Beetje lui zijn, beetje ijs eten, weer lui zijn en zo hebben we de dag doorgebracht.
Maandag 12 augustus 2013.
Boodschappen doen.
Vandaag hebben we alleen boodschappen gedaan en zijn we vooral weer lui geweest.
Dinsdag 13 augustus.
Wave Wasserworld in Wörgl.
Voor vandaag was er wat slechter weer voorspeld en die voorspelling kwam ook uit. Rond drie uur ‘s nachts is het beginnen te regenen en dat stopte pas aan het begin van de ochtend. De temperatuur was best aardig dus we hebben lekker buiten ontbeten. We zouden naar Wörgl voor een middagje relaxen en natuurlijk voor de beroemde L2. De eerste waterglijbaan ter wereld met een dubbele looping. Na een vrije val van 15 meter ga je twee keer over de kop. Later in de middag zijn we nog in een extreem zout waterbad geweest. Dit was wel een bijzonder ervaring. Je dreef als het ware op het water, je kunt zonder te bewegen heerlijk drijven. Dit is heel ontspannend en kun je dus best een poosje volhouden. Na het zwemmen hebben we boodschappen gedaan voor het avond eten maar op de terug weg hebben we besloten om lekker uit eten te gaan.
Woensdag 14 augustus 2013.
Bergisl (de Olympische schans)
Vandaag is het weer iets minder. Het is wel droog maar bewolkt en fris en dus hebben we besloten de Olympische schans in Inssbruck te bezoeken. We waren hier al eerder geweest maar onze jongste telg kan zich er niets meer van herinneren. Eenmaal aangekomen klaarde de lucht mooi op en hadden we perfect zicht op de schans. Terwijl we beneden foto’s aan het maken waren zagen we naast de schans wat aktiviteit, het leek erop dat er gesprongen zou worden. Kort daarop gingen de sproeiers aan. Blij verrast bleven we zitten wachten en al snel kwam de eerste springer naar beneden. Dit was het Sloveense team zoals later bleek. Als je er zo dicht met je neus boven opstaat is het wel een erg indrukwekkend gezicht.
Toen de springers voor de tweede keer naar boven gingen zijn we meegegaan. Zo konden we het hele schouwspel van bovenaf bekijken. Het is wel een enorm gat hoor waar die mannen inspringen. Boven in de schans zit een restaurant waar we nog even wat hebben gedronken. Vervolgens zijn we terug gegaan naar de camping.
Donderdag 15 augustus 2013
Der Grüne Wand Hütte.
Vandaag staat er een wandeling gepland en wel die naar de Grüne Wand Hütte.
Met de auto rijden we naar Mayrhofen om daar naast de Ahornbaan de tolweg op te gaan naar de Stillupspeicher. De Stillupspeicher is één van de stuwmeren die het Zillertal van stroom voorziet. De Tolweg is eenbaans en af en toe is dat best spannend als je een tegenligger tegen komt. De weg voert door een mooi gebied met almen, hoge rotsige Bergen en watervalletjes. Eenmaal bij de Stillup speicher op 1129 meter hoogte trekken we de bergschoenen aan en beginnen we de tocht. Na ongeveer een uur vrij vlak te hebben gelopen over mooie almen komen we bij het Stilluphaus, een gasthoff/boerderij waar de koeien traditioneel gemolken worden. Eén van de koeien nam even special voor ons de moeite om te poseren.
Dit is één van de leveranciers van de Zillertaal sennerei waar wij iedere morgen ons glaasje melk van drinken. Als we het Stilluphaus achterons hebben gelaten gaat de weg al vrij vlot steil omhoog. In de verte zien we een rode stip waarvan we even dachten dat zal Der Grüne Wand Hütte zijn maar dat leek al snel onwaarschijnlijk.(later bleek dit wel zo te zijn). Wandelend en klimmend langs beekjes, boerderijtjres, en grazende koeien hebben we ons een weg naar boven geploeterd. Dit was toch behoorlijk zwaarder als wat er in het boekje stond. Eenmaal boven (1436 mtr) was het uitblazen en hebben we even wat gegeten en gedronken.
Vervolgens zijn we weer aan de tocht naar beneden begonnen. Deze tocht was zoniet nog zwaarder. eenmaal beneden waren we allemaal ganz kaput en moesten er ondanks ons goeie schoeisel toch diverse blaren doorgeprikt worden. We hebben de dag afgesloten met een lekkere barbeque op de camping.
Vrijdag 16 augustus 2013.
Fohlenhof, Haflingershow.
De Fohlenhof in Ebbs de meest vooraanstaande Haflinger stal ter wereld. Wat de Spaanse rijschool is voor Wenen, is de Fohlenhof voor Tirol. Overdag zijn de stallen te bezichtigen en het Haflinger museum, en eens per week, op de vrijdagavond,
wordt er een show georganiseerd. De show duurde ruim een uur. Sommige programma-onderdelen waren vergelijkbaar met hetgeen we in Wenen hebben gezien, al evenaart het dat niveau niet.
Verder was en een voltigeshow te zien, springende Haflingers, de hengstenshow, schattige veulentjes en voetballende Haflingers. Kortom, erg leuk om te zien!
Zaterdag 17 augustus 2013.
Een dagje niks doen.
Vandaag hebben we niet veel meer gedaan dan boodschappen.
Zondag 18 augustus 2013.
De Achensee en gril avond op de camping.
Het is weer heerlijk weer vandaag. ideaal voor een boottochtje op de Achensee. Eenmaal in Pertisau aangekomen werd het echter wel wat bewolkt. Er waren nog wat wachtenden voor ons voor de huur van een bootje, en men wilde daar even het weer verder afwachten. Dus eerst maar een terras opgezocht en even wat gegeten en gedronken. Toen we terugkeerden bij de bootverhuur bleek het weer stabiel te blijven, dus we konden het water op. Eenmaal in de boot begon het toch te regenen. We besloten ons niet te laten kisten en gewoon uit te varen. Even aanleggen en zwemmen was er dan eventjes niet bij. Na een half uurtje varen vonden we het wel welletjes. Het was inmiddels droog en eenmaal op de kant nam de temperatuur weer toe. De meiden hebben toen toch nog even gezwommen, koud!!!
Veel zin om te koken hadden we ‘s avonds niet meer, bovendien was er in het campingrestaurant een grillavond met live muziek, veel leuker! Vanavond traden Patricia und Janus op. En eerlijk is eerlijk, dat was leuk! Halverwege brak het onweer los, de kok hing in de parasols vanwege de wind, der Janus werd ondanks zijn parasol toch nog kletsnat, maakt niet uit, het eten was heerlijk en Patricia en Janus brachten de stemming er goed in! Met hulp van onze meiden, uiteraard.
Maandag 19 augustus 2013.
Innsbruck in de regen.
Na een regenachtige nacht is het vanochtend weer droog in het Zillertal. We hebben wel zin om even Innsbruck in te gaan, lekker slenteren door het oude stadscentrum, op een terrasje zitten en even shoppen. Aan het eind van de ochtend vertrekken we dus die kant op. Hoe dichter bij Innsbruck, hoe meer bewolking en tegen de tijd dat we het centrum hebben bereikt, regent het hard. Dan hebben we nog de hoop dat het zo over is. Helaas…..We hebben nog wel lekker buiten gezeten bij Strudel-Café Kröll, weer heerlijk aan de Strudel uiteraard. Daarna hebben we snel paraplu’s gekocht en naar Kaufhaus Tyrol gesneld. Hier kun je heerlijk overdekt shoppen. Eenmaal uitgeshopt bleek het nog steeds hard te regenen en dat is de hele avond nog doorgegaan. Vandaag hebben we dan ook voor het eerst in de vakantie binnen in onze caravan gegeten.
Dinsdag 20 augustus 2013.
Erlebnis Therme Fügen.
Gelukkig is het vandaag weer droog en komt het zonnetje er af en toe weer bij. Het is nog wat fris buiten. In de loop van de middag zijn we naar Fügen gegaan, naar de Erlebnis Therme. Een heerlijk middagje zwemmen, bubbelen met uitzicht op de bergen en lekker relaxen!
Woensdag 21 augustus 2013.
Wandelen naar de Zittauerhütte.
Genoeg geluierd, tijd voor een wandeling. De keuze is gevallen op de wandeling naar de Zittauer Hütte. Deze hut ligt hoog in de bergen aan een bergmeer, de Untere Gerlossee. Het belooft een pittige wandeling te worden. De duur die er voor staat bedraagt 3 uur (een ook weer 3 uur terug dan dus), en de steiging (en dan dus ook weer de daling) bedraagd een kleine 1000 hoogtemeters. De wandeling start bij Alpengasthof Finkau op 1420 meter, te bereiken via Gerlos en Speicher Durlasboden. Vlak voor de Mautstelle sla je af richting het Gasthof. Net als je denkt, we zitten hier helemaal verkeerd, duikt opeens het Gasthof op. Dit Gasthof ligt ook weer aan een klein stuwmeertje, de Finkau Stausee. Via het bos bereik je na ongeveer een kwartier de Leitenkammerklamm. Een kloof waar een waterval doorheen dendert. Vanuit de klamm kom je op een alm, de Trisslalm. De eerste 150 hoogtemeters zitten er dan op. Na ongeveer anderhalf uur, vlak voor de Materialseilbahn op 1888 meter hebben we even een lunchpauze genomen, om fris en fruitig de laatste etappe in te gaan. Tot aan de Materialseilbahn is het pad breed en goed begaanbaar. Vanaf de Materialseilbahn zijn het alleen nog stenen en rotsen waar je overheen moet klimmen. Behoorlijk zwaar dus! Op een gegeven moment loop je naast de waterval en is het pad gezekerd. En dat is maar goed ook want je loopt redelijk langs de afgrond. Net als we denken boven te zijn en de hut toch nu zo’n beetje wel bereikt moeten hebben, staat er nog een bordje met de Gehezeit 30 Minuten. Pfff, heel deprimerend dit. Helemaal als het dan nog zeker wel 3 kwartier tot een uur duurt voordat je boven bent……Maar onze uitputtingsslag wordt rijkelijk beloond, de hut ligt fantastisch en het uitzicht boven is geweldig!!! Het duurt even voordat we allemaal weer op krachten zijn (dankzij Hüttentoast, Radler, Kaiserschmarrn enz.), maar dan moeten we toch echt weer naar beneden. Omhoog klauteren is één ding, maar naar beneden kost ook de nodige moeite. De meiden voorop, die hebben weer nergens last van natuurlijk. Wij volgen op gepaste afstand. De terugtocht heeft op 10 minuten na dus toch nog bijna 3 uur gekost. Helemaal kapot hebben we ons tegoed gedaan aan een McMenu. Andere inspanningen zaten er niet meer in voor vandaag.
Donderdag 22 augustus 2013.
Schlegeisspeicher.
Vandaag moeten we eerst een beetje bijkomen. Begin van de middag zijn we richting Schlegeis vertrokken. De Schlegeisspeicher ligt op 1795 meter en is één van de 4 stuwmeren waaruit de electriciteit wordt opgewekt. Eigenlijk is dit voor ons het mooiste plekje in het Zillertal, waar we elk jaar even geweest moeten zijn. Van hieruit hebben we al vele prachtige dagtochten gemaakt naar de diverse berghutten, en in een grijs verleden hebben wij ook al eens een rondleiding in de stuwdam gehad. Het leukste is om vanaf het terras van de Dominikushütte, onder het genot van een lekker hapje, heerlijk uit te kijken over het meer met op de achtergrond de Gletschers. Dat hebben we dan dus ook lekker gedaan, met Tiroler Gröstl en Kaiserschmarrn. Heerlijk!!!
Op de terugreis hebben we nog even snel de Arena Coaster aangedaan, de geweldige Rodelbahn!
Vrijdag 23 augustus 2013.
De laatste dag.
Tja en dan is het alweer de laatste dag van de vakantie. Morgen rijden we weer naar huis hopelijk in één keer.
Vanmorgen hebben we alles in alle rust opgeruimd en reis klaar gemaakt.
Vanmiddag zijn we nog even naar de rodelbaan geweest want we hadden nog kaartjes. Op de terugweg hebben we nog wat laatste boodschappen gedaan en ‘sa vonds heerlijk gegeten in het restaurant.
Vrijdag 24 augustus 2013.
Weer naar huis.
Weer naar huis. Rond negen uur hebben we de caravan aangehaakt en zijn we richting huis gereden. Ook dit jaar weer over de Achenpas. Prima te doen en een mooie route. We kunnen zo net iets langer genieten van de mooie Oostenrijkse natuur.
Na een voorspoedige reis waren we uiteindelijk om 23:00 uur weer thuis waar we enthousiast werden begroet door de poezebeesten.