6 augustus 2010
Het is weer voorbij maar we komen terug!!!!!!!!! reken daar maar op!!!!!
De Dauerregen van gisteren heeft nog aangehouden, dus toen vanmorgen voor de tweede keer in deze vakantie de wekker ging, hoorden we het tikken van de regen op het caravandak, normaal is dat best een knus geluid (als het niet te lang duurt) maar vanmorgen, de dag van vertrek zaten we hier niet op te wachten. Het liefst wil je de vakantie afsluiten met een ontbijtje in de zon en in de korte broek maar dat werd hem even niet. Dan maar binnen ontbijten, de laatste spulletjes opruimen en weggooien, pasje inleveren bij de receptie en even afscheid nemen (tot ziens zeggen in ons geval) en dan rijden. We werden uitgezwaaid door Cor en Magriet en de kids en toen begon de regenachtige terugreis. Onderweg hoorden we op de radio dat er mensen gevraagd werden naar de brandweerpost te komen om zandzakken te vullen omdat de rivieren buiten hun oevers traden terwijl we op de heenweg op de radio hoorden dat er mensen bewusteloos uit treinen waren gehaald in verband met de hitte. Hoe groot kan het contrast zijn. Onderweg bleef het maar regenen en regenen soms hard soms wat harder maar nooit zachtjes. We konden de auto dan ook niet uit om even lekker de benen te strekken. We konden vrij vlot langs München maar toen begon het oponthoud, file na file waarvan er 1, 20 kilometer lang was. Af en toe snel stoppen voor een sanitaire stop, koffie drinken in de auto en weer verder. Rond de middag begon het idee te groeien om in 1 keer door te rijden en alhoewel dit tegen onze principes is, want we hebben nog steeds vakantie, werd het idee toch wel aanlokkelijk. Niet meer een natte luifel opzetten en natte zeilen neerleggen, geen vieze caravan meer en gewoon slapen in een groot bed met hopelijk de hele poezenkroost tussen ons in.
We hebben onszelf tot Kassel gegeven om een besluit te nemen en toen we daar rond half 6 waren hebben we besloten door te rijden. Even flink bunkeren bij restaurant De Gouden Bogen(Mc Donald ) en dan door. Inmiddels was het droog geworden en lekker rustig op de weg.
Rond 23:00 waren we thuis, snel wat spullen uitgeladen en rustig op de bank met een glas (fles) Zweigelt knuffelen met de poezen. Ze waren stuk voor stuk blij ons weer te zien en dan voelt het ondanks het missen van het Zillertal toch wel weer fijn om thuis te zijn. Volgend jaar gaan we weer en misschien blijven we er wel!
5 augustus 2010
Bijna weer naar huis.
De weersvoorspelling voor vandaag was erg slecht, veel regen en ongeveer 16 graden. Marjon en John hadden gisteren al besloten om vandaag te gaan rijden en wij hebben het overwogen ook te doen. Maar gisteravond bij het opruimen kwam ik erachter dat de hele afvoer los onder de caravan hing dus daar moest eerst nog gerepareerd worden. Eerst Marjon en John maar uitzwaaien en dan op zoek naar materiaal. Uiteindelijk is het met wat schroeven en ijzerdraad gelukt de boel vast te zetten voor de terug reis. Eigenlijk was het toen te laat om nog te gaan rijden en hebben we besloten nog maar iets te gaan ondernemen. Cor en Magriet kwamen met het voorstel om naar Rattenberg te gaan, een stadje met veel glasblazerijen en dure uithangborden bij winkels. We waren hier al eerder geweest en zodoende wisten we dat dit op de gebroken middag goed te doen was. Het weer viel (toen nog) mee en dus zijn we gezellig meegegaan.
Eenmaal in Rattenberg zijn we diverse winkeltjes in geweest om naar veel te duur glaswerk te kijken en uiteindelijk kwamen we bij Kissingers glasblazerij, hier wordt een aantal keren per dag glasblazen gedemonstreerd. Toen wij binnen kwamen waren ze net bezig met het maken van glazen beesten, we hebben hier een poosje staan kijken en ondertussen maakte de glasblazer een gekleurde slak en een zwaan. Dit is altijd leuk om te zien. Vervolgens zijn we Rattenberg doorgelopen en hebben we een mega ijsco gekocht. Op de terugweg hebben we nog wat laatste boodschappen gedaan. Magriet moest nog Zweigelt (rode wijn)halen en aangezien wij gister alles hadden opgekocht zijn zij naar een andere Spar gegaan ( samen met John en Marjon hebben we gisteren 40 flessen gekocht). Wij hebben nog wat vlees in de vorm van Schopfbraten en Spareribs gekocht voor thuis want het vlees in Oostenrijk is niet te versmaden.
Eenmaal terug op de camping zijn de meiden gaan helpen bij de animatie en hebben wij het water afgekoppeld en nog wat laatste dingen reisklaar gemaakt. Toen nog even lekker eten in het camping restaurant, Larissa Würstl mit Pommes, Anniek Chickenwings mit Pommes, Carina een echte Wiener Schnitzel en Ron heeft een Campingpfandl gehad, dat is een koekenpannetje gevuld met Buterspätzle (soort pasta)met champignonsaus met daarop drie mooie stukken vlees met kaas erover.
Helaas zijn we er klaar voor en moeten we misschien wel een jaar wachten voordat we hier weer komen. Marjon en John komen volgend jaar terug, Cor en Magriet ook en wij zeker want het Zillertal voelt als een tweede thuis. Tot die tijd houden we de adembenemende plekken in onze gedachten en houden we ze fris door af en toe foto’s te kijken.
Morgen rijden, tussen 8 en 9 is de bedoeling en we zien wel waar we overnachten. Terug naar de beesies want die hebben we op zijn zachts gezegd behoorlijk gemist. Terug naar onze haarbal Cailin, koetje Stitch, terror Biggel en onze ouwe deur Minoes en niet te vergeten de Cavia’s en Layla het konijn.
Misschien dat we morgen onder weg nog een mogelijkheid hebben om de site bij te werken maar anders doen we dat als we thuis zijn.
O ja, de weersvoorspelling is uitgekomen, we hebben met recht last van Dauerregen!
4 augustus 2010
Opruimen en rodelen JOEHOEOEOE……….
Vandaag hadden de weerprofeten een mooie dag besteld en die is dan ook gekomen. Toen we vanmorgen de gordijnen open deden piepte de zon al lekker naar binnen. De rest van de week wordt er veel regen voorspeld( ze spreken over heftige dauerregen) dus hebben we besloten om na het ontbijten onder het genot van koffie en Oostenrijks gebak zoveel mogelijk dingen op te ruimen. Spullen die we niet meer nodig zijn of die anders niet meer droog worden zoals de tent van de kinderen. Er werd wel een beetje geprotesteerd dat ze vanavond in de caravan moeten slapen maar ze begrepen het ook wel.
Toen we alles klaar hadden en opgeruimd hadden, zijn we in het camping restaurant een enorme coupe ijs gaan eten. Carina en Anniek hadden een Eisknödel, dat is een….. niet te omschrijven ijsje, Larissa had een Eispallatschinken, dat zijn twee pannenkoeken gevuld met ijs en slagroom enn Ron had een Heisse Liebe en dat is vanille ijs met warme frambozen.
We hadden met Marjon en John en de kinderen afgesproken dat we rond half vier zouden gaan rodelen in Zell am Ziller in de Coaster Arena. Rond vier uur waren we daar en hebben we voor ons allemaal (behalve twee angsthazen) twee kaartjes gekocht. Er stond een enorme rij maar uit ervaring weten we inmiddels dat het best snel gaat en bovendien is het wachten het wel waard. Terwijl we in de rij stonden hebben we Jeffrey en Denise verteld dat het hartstikke snel gaat en dat je vooral niet moet remmen en zo is het vervolgens ook gegaan. Eerst in het karretje naar boven en dan plankgas naar beneden. De tweede keer zat Jeffrey achter Ron maar hij kon hem niet bijhouden. Vervolgens zijn we naar de Spar gereden om inkopen te doen want er moe nog één keer culinair op de skottel worden gekookt voor dat we weer naar huis gaan. Bij de Spar kwam John tot de ontdekking dat de Zweigelt voor de helft van de prijs was en heeft vervolgens het hele vak leeg getrokken en hadden wij niets meer….. dacht hij. Ron was zo slim om even een medewerker te vragen of er nog meer was en gelukkig was er nog. Wij hebben de rest van de voorraad meegenomen en zit de Spar zonder. Hoe we het overigens thuis gaan krijgen weten we nog niet. Op de skottel hebben we aardappeltje in de schil opgebakken, lekker stukje vlees van slagerij Tann en gemengde groenten a la crème, daarnaast een Griekse salade. Toen we uitgegeten waren en alles afgewassen hebben we de door ons geliefde skottel ook opgeborgen en zijn we eigenlijk klaar voor vertrek. De kinderen zijn na het eten nog gaan voetballen met de animatie en hebben zich daarna nog vermaakt op de trampoline
3 augustus 2010
Gescheiden wegen….
Carina, Marjon en Magriet hadden besloten dat er een vrouwen dag moest plaatsvinden en wel winkelen in Innsbruck. De mannen hebben daarom besloten een vader en kids dag te houden en daarom is het verslag van deze dag in tweeën opgesplitst.
Deel 1 de mannen en kinderen: De mannen zijn met de kinderen naar WAVE in Wörgl gegaan. 
Dit is een groot zwemparadijs met een viertal glijbanen van heeeeeeeel spannend tot gewoon, een golfslagbad, sauna, buitenbad enz. Dit zwembad heeft de eerste waterglijbaan met dubbele looping en dat leek ons natuurlijk wel wat. Het apparaat heet de L2 (looping twee) en gaat als volgt: Je beklimt de toren waar de glijbaan start, daar stap je onder begeleiding in een glazen capsule. Vervolgens wordt er van 10 terug geteld naar nul en valt de bodem uit de capsule onder je vandaan, je komt dan in een rechtstandige vrije val van veertien meter terecht waarin je een snelheid van 65 kilometer per uur bereikt. Je gaat in een duizeling wekkende vaart beginnen aan de dubbele loop opgelukt met de nodige lichteffecten. Tegen die tijd dat je denkt ik moet weer gaan ademhalen kom je in een partij water tot stilstand. GEWELDIG!!!!!!!! jammer was dat de kids beneden de veertien hier niet in mochten. Ik heb nog een smeekbede gehouden voor Larissa en gezegd dat ze bijna veertien was maar het ging niet door. Verder zijn we in een grote band van een glijbaan geweest en hebben we de formule 1 glijbaan bedwongen. Het was een middag met dolle waterpret en we hebben er allemaal van genoten.
Deel 2 de vrouwen: Shoppen in het oude centrum van Innsbruck. Carina had al vooronderzoek gedaan. In het oude stadcentrum van Innsbruck is een heel mooi warenhuis (Tyrol) gekomen (waaaahhh). Nadat Marjon ons naar het centrum van Innsbruck heeft gebracht en heeft uitgelegd hoe je een voorrangsweg oversteekt (heel bijzonder, maar werkt goed), hebben we in de Altstadt parkeergarage geparkeerd. In het centrum hebben we eerst een gezellig caféetje opgezocht voor de Kaffee en de Kuchen, en het toilet. Daarna hebben we toeristje gespeeld bij het ‘Gouden Dakje’, samen met een groep Japanners. Vervolgens heeeerlijk bij de enorme Swarovski Kristallen winkel rondgekeken, bij de Kerstwinkel geneusd en toen koers gezet naar warenhuis Tyrol (waaaaahhh). Na heerlijk uren te hebben gekeken, gepast, gekeurd, enzovoort, zijn we met volle tassen weer campingwaards gekeerd. De mannen zouden voor het eten zorgen. Dat hebben ze ook gedaan. Een plaats voor 12 in het restaurant gereserveerd. He jakkie, alweer Hausplatte.
Vanavond nog een borrel bij Marjon en John en er weer een dag voorbij. Of het gezellig was??????DACHT HET WEL
2 augustus 2010
Zon en regen…..
De dag begon met veel zon en temperaturen van ongeveer 30 graden, we hebben de ochtend dan ook heerlijk in de zon gezeten en genoten van de rust. De kinderen zijn lekker gaan zwemmen en hebben zich vermaakt op de animatie. Rond twee uur begon de lucht te betrekken en kort daarna is beginnen te regenen wat al snel overging in een enorme stortbui die zo hevig was dat we het boodschappen doen maar even hebben uitgesteld tot na de bui. Rond etenstijd hebben we lekker geskotteld en dat was de dag eigenlijk wel
1 augustus 2010
Rustdag…..
Vandaag hebben we niet erg veel gedaan. Het weer was perfect, een blauwe hemel en ongeveer 28 graden. Aan het einde van de ochtend hebben we onze pas aangeschafte hartstikke gele Tarp opgezet en daar zijn we koffie drinkend ondergekropen, de koffie heeft plaats gemaakt voor een ijsje en uiteindelijk zijn we met een biertje en een wijntje geëindigd. Cor en Magriet hebben ons tot aan het eten gezelschap gehouden. Rond een uur of 6 hebben we de BBQ aangestoken en hebben we heerlijk gegeten. Morgen wordt het weer erg mooi weer maar we hebben nog geen plannen.
31 juli 2010
Oostenrijk?, Italië? of toch Oostenrijk
Voor vandaag was goed weer voorspeld dus hebben we voor het eerst de wekker gezet in deze vakantie. Gisteravond hebben we besloten om samen met Marjon, John en de kids naar het Pfitscherjochhaus te lopen. Het Pfitscherjochhaus ligt ongeveer 100 meter over de grens van Italië en is vanuit Oostenrijk alleen te voet te bereiken. Je begint dan te lopen bij de Schlegeisspeiger en van daaruit loop je in ruim twee uur naar het Pfitscherjochhaus. De tocht begint redelijk vlak op een breed karrenspoor maar al snel wordt het pad smaller en loop je over e bergpad. Het gebied is behoorlijk rotsig en voert langs een snel stromende beek die gevoed wordt door een groot aantal groten kleine watervallen. Na een klein kwartier lopen kom je langs de eerste grote waterval, waar met donder en geweld een enorme hoeveelheid water naar beneden komt. Het pad begint dan te stijgen en wordt nog smaller en de omgeving wordt dan langzaam ruiger,bomen maken plaats voor struiken en de begroeiing wordt dunner. Uiteindelijk loop je via smalle paadjes en een aantal stijgingen richting een alm waar een heleboel beekjes en watervalletjes samen komen. Het pad voert hier weer iets naar beneden en je loopt dan redelijk vlak over de alm. Bomen groeien hier niet meer en het aantal struiken is ook aardig minder dan een half uur eerder in de wandeling. Grappig was dat links van de bergen een roestbruine beek naar beneden stroomt die gekleurd is door het soort steen van die bergen. Onderaan deze beek op de alm waren een aantal bruinwitte koeien aan het grazen en onwillekeurig ga je denken dat ze hun kleur te danken hebben aan het drinken van het water uit deze beek, dat kan niet natuurlijk maar de kleur was precies gelijk. Als je de alm over bent gelopen kom je bij een splitsing. Op deze splitsing kun je de eenvoudige weg kiezen of een klauterpad, beide paden voeren beide naar Italië, het doel van de dag. Wij hebben op de heenreis gekozen voor het moeilijke pad en zijn naar boven geklauterd. Inmiddels groeit er alleen nog gras en wordt je omgeven door een ruige rotsige omgeving. Uiteindelijk zijn we boven gekomen en zagen we het Pfitscherjochhaus liggen. Een kleine stap voor de mens en een grote voor de mensheid en je passeert de paal die Oostenrijk van Italië scheidt. Vervolgens moet je dan….jawel via een breed pad nog een stukje omhoog en dan kijk je zo Italië in. Bijzonder is dat het er eigenlijk helemaal niet zoveel anders uitziet dan een dal in Oostenrijk en toch is de taal, de mentaliteit en de mensen totaal verschillend. Uiteindelijk zijn we binnen even wat gaan eten en drinken want hoewel de temperatuur beneden goed was, schatten we het hier op een graad of 14.
Toen alles op was zijn we weer naar beneden gelopen. Hert eerste stuk nu over het makkelijk pad en daarna dezelfde weg als de heenreis. Het gekke is dat je op de terug reis nog weer meer en ander dingen ziet. Anniek en Jeffrey hebben vlak na de alm en tweetal Murmeltiere gezien maar die waren helaas al vertrokken toen we hun hadden ingehaald, dit door toedoen van lawaaiige toeristen. Na ongeveer anderhalf uur lopen kun je weer een glimp van de Schlegeisspeiger opvangen en dan realiseren we ons dat we van een hele lieflijke natuur naar een rotsig en onbegroeid gebied hebben gelopen, beiden met hun eigen schoonheid. Eenmaal bijna beneden hebben we ruim 350 foto’s gemaakt en voelen we iedere oneffenheid onder onze voeten. Na bijna 5 uur wandelen op een rotsige ondergrond kun je ook niet anders verwachten. Eenmaal bij de auto moesten we voortmaken want het was al 5 uur geweest en we moesten nog boodschappen doen. Vanuit de auto hebben we nog snel een paar kiekjes van de Schlegeiskees gemaakt en toen snel via de tolweg naar beneden. Om 5 voor 6 zijn we tot ongenoegen van de medewerkers de Spar binnengestuiterd en hebben we snel een aantal boodschappen gedaan. De Oostenrijkse rode wijn was op en tja dan moet je wat. Vervolgens zijn we naar de camping gereden en hebben in het campingrestaurant heerlijk pizza gegeten. Het geheel werd opgeluisterd door live muziek van het Hamberg Duo die voor ieder ingewilligd verzoekje een schnaps aangeboden kregen uit het publiek. Met de ondergaande zon op de bergen was dit een waardige afsluiting van de dag. Morgen rust met de beentjes omhoog en genieten van het mooie weer.
30 juli 2010
Met je hoofd in de wolken
Toen we vanmorgen wakker werden tikte de regen af en toe nog op het caravan dak. Plannen hadden we niet dus zijn we zoals gebruikelijk deze vakantie rustig opgestaan en hebben rustig ontbeten en koffie gedronken. De temperatuur liet het prima toe om onder de luifel te gaan zitten met een boek en lekker te lezen. Anniek en Larissa zijn gaan helpen bij de animatie en zo had iedereen het prima naar zijn of haar zin. Rond een uur of twaalf kwam Marjon even bij ons buurten en gaf aan wel iets te willen ondernemen vandaag. Ze vroeg ons of het geschikt weer was om de Zillertalerhohenstrasse te rijde maar eigenlijk moet je daar toch mooier weer voor hebben want er zijn daar geweldige uitzichtspunten. Wij hadden ons eigenlijk voorgenomen om ergens Apfelstrudel te gaan eten maar dat moest wel op een mooie locatie zijn en niet bij de plaatselijke bakker of op de camping. Nu wisten wij dat je op de Zillertalerhohenstrasse bij restaurant Zelberg Buam heerlijke Apfelstrudel, Hüttentoast en Kaisersmarnn kan eten dus besloten we het erop te wagen en de Zillertalerhohenstrasse op te gaan. Het weer werd als snel minder maar eigenlijk was dat niet er want we hebben alles nu eens met andere weersomstandigheden bekeken en dat was best mooi, soms ook spooky want we hebben onder de wolken gereden, in de wolken gereden met zicht van 20 meter en we hebben boven de wolken gereden.
Halverwege de route zijn we gestopt bij de Zelberg Buam Stüberl om daar te gaan zitten. Inmiddels was de temperatuur gedaald naar 5 graden dus zijn we snel naar binnen gegaan. Al snel kwamen ze de bestelling opnemen en ze moesten lachen toen we 8 warme chocolade melk met slagroom bestelden.
De dames en Jeffrey hebben een Apfelstrudel besteld, Denise heeft zich laten verleiden door de Kaisersmarnn en John en ik hebben een Hüttentoast besteld(Ron wist uit ervaring dat dit heerlijk was). De gastvrijheid is in Oostenrijk altijd prima maar hier was het opperbest, de mensen waren vriendelijk en onze bestelling stond al snel op tafel en toen werd het stil………heerlijk stil….. iedereen genoot van zijn hapje en het smaakte perfect. De strudel was vers en dreef in de vanille saus, de Kaisersmarnn waren in no time op en dat is toch een redelijke maaltijd kan ik melden en de Hüttentoast? Die smaakte nog beter dan in Ron zijn herinnering. Halverwege kwam de baas nog even een schnaps brengen voor de volwassenen, deze schnaps werd gemaakt van Marillen(abrikozen) en had een heerlijke geur, de smaak was niet minder.
Bij het afrekenen vroegen wat er in de andere flessen zat die daar stonden en spontaan mochten John en Ron ook dat proeven. De ene was Williams schnaps (peren borrel ) en de andere was ……. Dat zijn we even kwijt maar het smaakt wat kruidig en leek in de verte wel wat op Berenburger. Uiteraard was deze proefsessie bedoeld om ons een flesje of wat te verkopen en daar zijn we dan ook maar op ingegaan. Deze schnaps zo bleek bij navraag werden gebrouwen door een plaatselijk boer. We vragen ons af hoe het met zijn koeien gaat maar dat zal wel loslopen. Toen alle happies en drankjes op waren zijn we nog een stukje omhooggelopen naar een klein kerkje dat daar staat. Uiteindelijk zijn we weer naar beneden gereden over kleine smalle weggetjes. Af en toe zijn we gestopt om foto’s te maken. Ron heeft alvast aan de winter in Nederland gedacht en een aantal boomstammen meegejat tot grote hilariteit van de rest. We hebben onder andere een regenboog in zijn geheel gezien en van bovenaf. Dat was een bijzonder gezicht want meestal zie je hem niet aan beide kanten de aarde raken. We zijn nog even naar Murmel land gereden om daar Murmeltiere te bekijken en zijn toen doorgereden naar de camping. Ten tijden van het online gaan van dit verslag regent het weer en is de temperatuur een graad of 11.en brand kachel. Er komen nu drie warme en zonnige dagen aan en we willen in ieder geval op 1 van deze dagen naar Italië wandellen.
29 juli 2010
Winkelen Tijdens het surfen op internet gister kwamen we een groot overdekt winkelcentrum tegen in Wörgl en het leek ons wel leuk daar een dagje te gaan kijken. Het winkelcentrum viel tegen maar we hebben leuk gewinkeld in het gewone centrum.
28 juli 2010
Niets…..
Vandaag…….. tja hebben eigenlijk helemaal niets gedaan. Het weer was vanmorgen heerlijk maar vanmiddag werd het bewolkt. De temperatuur lag rond de 23 graden dus dat was lekker. De kinderen hebben zich op de camping prima vermaakt met allerhande zaken en wij hebben van de rust genoten. Ron had daarom wel de tijd om lekker uitgebreid te koken.
27 juli 2010
Innsbruck
Vandaag zijn we wederom de dag rustig begonnen. De kinderen zijn om 10 uur naar de animatie vertrokken en wij hebben 
rustig koffie gedronken. Omdat het vandaag geen zonnige dag zou worden hebben we besloten om te gaan winkelen in de binnenstad van Innsbruck. Innsbruck heeft een mooie binnenstad met veel oude en vooral kleurrijke gebouwen en bovendien is het leuk om in de souvenir winkeltjes rond te snuisteren. We hebben een heerlijk broodje Döner kebab gegeten in een tentje waar twee turkse dames hun producten met zorg en liefde bereiden. Het ging dat ook niet erg vlot maar de smaak was prima. Daarna zijn we door het oude centrum naar de Maria Theresia strasse gelopen, deze straat hebben wij in al die jaren nog nooit zonder bouwvakkers gezien maar nu was de straat helemaal klaar en kunnen we niet anders concluderen dat het erg mooi is geworden. Aan het einde is een groot overdekt winkelcentrum genaamd Tyrol gekomen waar tientallen kledingwinkels een Saturn, supermarkt en diverse eetgelegenheden zijn gevestigd. Een walhalla voor de dames en ach vader kan zich ook wel even in de Saturn vermaken. Nadat we hier een paar uur (ja echt) zijn we uiteindelijk via diverse zijstraatjes weer terug gelopen naar de parkeergarage. Al met al best vermoeiend een dag winkelen .
26 juli 2010
Kundlerklamm
Zoals deze vakantie elke dag zijn we ook vandaag weer rustig begonnen met een uitgebreid ontbijt en daarna rustig koffie drinken bij Cor en Magriet met een stuk taart van Swen was jarig. Om twee uur zaten we in de auto naar de Kundlerklamm. Denise (dochter van John) wilde graag met ons mee. De Kundlerklamm is een goed te lopen klamm met een licht stijging. Het pad is goed en breed dus voor Carina goed te doen. Een aantal jaren geleden hebben we de Klamm zowel in de zomer als in de winter gelopen en aan beide wandelingen hebben we alleen maar goede herinneringen. De natuur is hier erg mooi en je loopt eigenlijk de hele klamm naast een woest stromende beek. Een aantal jaren geleden is eer een stuk van de Klamm ingestort en sindsdien is hij in de winter en tijdens de regen gesloten. Men heeft de Klamm veiliger gemaakt door op veel plaatsen hekwerk en betonnen verstevigingen aan te brengen die moeten voorkomen dat rotsen naar beneden kunnen vallen. Helaas gaat dit ten koste van de natuur. Desalniettemin blijft het een mooie wandelingen waarbij enorm hoge rotspartijen worden afgewisseld met bos en watervalletjes. Uiteindelijk hebben we ongeveer twee uur gelopen en wat ons opviel was dat het water in de beek enorm woest was. Het is een mooie wandeling en mede door zijn vlakke karakter goed te lopen.
We hebben de dag afgesloten met een heerlijke maar te kleine hausplatte in het campingrestaurant.
25 juli 2010
Aankomst Marjon en John
Vandaag begon de dag net als die gisteren eindigde . Met regen. Inmiddels zijn er 48 uur voor bij waarbij het niet een minuut droog is geweest. Gelukkig werd het snel droog en is het een hele aardige dag geworden met een temperatuur van ongeveer 23 graden en zon afgewisseld met wolken. Rond half 11 kregen we een sms van Marjon dat ze bij Greding reden en dat betekend dat ze met een uur of drie bij ons zouden zijn. Rond twee uur kwamen ze inderdaad aan en hebben we even onder het genot van een kop koffie bijgepraat. Morgen staat de Kundlerklamm op het programma maar dat laten we nog even van de tijd en het weer afhangen.
24 juli 2010
Samnaun
Toen we vanmorgen wakker werden regende het nog steeds en volgen de weersberichten zou het ook niet meer droog worden. We besloten vandaag naar Samnaun te gaan om wat belastingvrij inkopen te doen. Samnaun is een belastingvrij gedeelte van Zwitserland waar je alleen via Oostenrijk kan komen. We wilden wat alcohol kopen en misschien een horloge voor Ron. We hebben eerst rustig ontbeten (rustig is wel het sleutelwoord van deze vakantie) en zijn rond twaalf uur vertrokken richting Samnaun. We wisten toen nog niet wat ons allemaal te wachten stond in Samnaun. Het zou een dag worden met een spannend staartje. Eenmaal aangekomen in Samnaun hebben we eerst een kop koffie gekocht. Toen zijn we Samnaun ingelopen en zoals al verwacht was er weinig veranderd sinds de laatste keer dat we daar waren geweest. Dit zijn altijd bezoekjes waarbij je winkeltje in en winkeltje uit gaat, winkels waar vooral parfum, drank, horloge’s en sigaretten worden verkocht ook grossieren ze daar in kristalsuiker. Mensen slaan de suiker in grote hoeveelheden in????? We hebben ons dus beperkt tot het aanschaffen van een paar flessen Mozart likeur en Metaxa. Met tassen vol zijn we weer richting auto vertrokken om vervolgens weer richting Oostenrijk te gaan. Je moet ongeveer 10 kilometer rijden over een pas voordat je weer in de bewoonde wereld van Oostenrijk terecht komt. Halverwege zijn we even gestopt bij een huisje en toen…….toen gebeurde het . Plotseling kwam er een zwaar bewapende vrouw op ons aflopen die gebaarde dat we de auto aan de kant moesten zetten, ze kwam met grote passen op ons af en toen ze vlakbij stond vroeg ze: WAS HABEN SIE EINGEKAUFT? en ik zei bang en geschrokken 3 flaschen alkohol en zei vroeg: WAS FÜR ALKOHOL Een ik zei nog banger: Metaxa und Mozart en zij zei:BITTE KOFFER AUFMACHEN UND SEHEN LASSEN. Dat deed ik natuurlijk en zij vroeg: ist das alles? en ik zei: ja. Toen mochten we doorrijden(best een lekker ding trouwens die douane beambte) we hebben nog even gegeten bij restaurant de Gouden bogen(Mc Donalds) en dat was het wel ongeveer voor vandaag.
23 juli 2010
Aankomst Cor en Magriet
Vandaag blijven we op de camping want Cor en Magriet komen aan. We verwachten ze rond twee uur dus kunnen we rustig ontbijten en lekker koffie drinken. Toen we wakkerwerden regende het maaral snel trok de lucht open en steeg de temperatuur alweer snel naar boven de dertig graden. Rond één uur betrok de lucht weer en vlak na de aankomst van Cor en Magriet is het beginnen te regenen en heeft en heeft het de hele dag geregent. `s Avonds hebben we met zijn vieren nog even bijgepraat en zijn toen lekkker gaan slapen.
22 juli 2010
Een rustdag
Over vandaag valt niet veel te schrijven. We hadden ons voorgenomen niet al te veel te doen en dat is redelijk gelukt
. We hebben gezeten, koffie gedronken, ijs gegeten,weer koffie gedronken, boek gelezen en nagedacht over het avond eten en we hebben boodschappen gedaan. De dames zijn met het animatie team naar een speeltuin geweest in Zell am Ziller. Ze zijn daar met de trein naar toe gegaan. Rond zes uur waren ze terug een beetje moe maar voldaan. Vanavond was er weer worstje braden bij het kampvuur. En toen was het verhaaltje eigenlijk wel uit.
21 juli 2010
Kaunertalergletschersstrasse
Vandaag hebben we een aangepast programma ivm de schouder van Carina, we hebben de Kaunertaler Gletscherstrasse gereden. De route begint ongeveer 120 kilometer van de camping en is ongeveer 28 km lang en stopt op een hoogte van 2750 mtr bij diverse gletschers. De route voert langs adembenemende natuurgebieden, almen, beken en watervallen.
Onderweg zijn we vaak gestopt om foto´s te maken. Aan het begin van de route ligt een stuwmeer waar je helemaal langs moet rijden om vervolgens langs smalle kronkel wegen,die zijn beveiligd met een houtenvangrail die bij aanraking vermoedelijk in stof zouden veranderen, te beginnen aan een rit naar boven met 29 haarspeld bochten en erg mooie vergezichten. Vooral de gletscher tong is erg goed te zien. Onderweg naar boven passeer je alle soorten vegetaties van heel erg groen tot rotspartijen waar niets meer groeit. Ook kom je loslopende koeien en geiten tegen wat het plaatje echt compleet maakt. Eenmaal boven aangekomen was het helaas beginnen te regenen dus zijn we daar het restaurant ingedoken waar de dames zich te goed hebben gedaan aan een bord Kaisersmarn mit Apfelmoes und die pappie hat ein bratwurst mit pommes und mayo. Na de nodige foto´s te hebben genomen en rond te hebben gekeken, zijn we weer in de auto gestapt om naar beneden te gaan. De meiden wilden nog even sneeuw aanraken dus daar zijn we nog even voor gestopt om vervolgens weer terug te rijden naar de camping, onderweg nog even boodschappen doen en dan snel eten….alleen Carina had honger de rest had de buik nog vol van het middagmaal.
Na het eten werden we verrast door een aantal onweersbuien die precies langs de camping trokken zonder dat er regen viel maar we konden zien dat het aan de andere kant van de weg hoosde, een heel bijzonder gezicht. Uiteindelijk trof een bui vol de camping een heeft het een uurtje gespoeld, gehoosd, geflitst en gedonderd. Toen de bui was overgetrokken zij we even over de camping gelopen op zoek naar een collega van Ron die vanmiddag is aangekomen en een paar dagen wil blijven. Al met al een lange en drukke dag. Morgen maar weer een rustdag.
20 juli 2010
Een bijzondere rustdag met beetje stress
Vandaag hebben we zoals altijd na ee wandeldag een rustdag. We hebben lekker lang op bed gelegen en hebben rustig ontbeten met
heerlijke Kaiser semmeln, tussen de middag een lekker ijsje gehaald bij de camping winkel. Het weer is perfect vandaag(voor een ieder die geen Ron heet) ongeveer dertig graden en een strak blauwe hemel. De kinderen zijn ‘s ochtends naar de animatie geweest en hebben heerlijk gezwommen. Wij hebben rustig aan koffie gedronken en Ron heeft eindelijk door hoe het foto album op de website werkt en heeft hem aangepast. ‘S middags zijn de kinderen naar een cursus Oostenrijks dansen op de camping geweest en wij zouden rustig met een boek en een kop koffie genieten van de rust. Dat ging goed totdat Carina haar kopje koffie pakte en haar arm uit de kom wist te drukken, gelukkig floepte hij vanzelf weer terug maar ze had wel enorm veel pijn. Ron besloot al vrij snel dat we naar het ziekenhuis moesten en is snel naar de cursus dansen gelopen om de kinderen op te halen. De dames van het animatie team gaven al direct aan dat de kids bij hun konden blijven, echt super. In het voorbij gaan heeft Ron nog snel wat foto’s gemaakt van het dansen en zijn we naar het ziekenhuis in Schwaz gereden. Eenmaal daar aangekomen werden we ingeschreven en direct geholpen, daar kunnen ze in Nederland nog wat van leren. Binnen anderhalf uur stonden we inclusief diagnose, brief voor de huisarts en en gebrande cd met de röntgenfoto’s weer buiten. Inmiddels is de pijn gezakt, loopt Carina met een ingewikkelde mitella rond, hebben we gekookt en gegeten en zijn we klaar voor een rustige avond. De verslagen van mooie wandelingen zullen dus even op zich laten wachten. We stellen de plannen bij en gaan gewoon mooie dingen zien. Houdt de site in de gaten
19 juli 2010
Zireiner See
Na het ontbijt zijn we naar Kramsach vertrokken. Daar zijn we met de Sonnwendjochbahn, een éénpersoons stoeltjeslift, naar boven gegaan, op zo´n 1790 m. Jammer genoeg was het boven wat bewolkt en fris. We zijn eerst naar de Roßkogel gelopen. Vanaf deze kant moeten de laatste meters op handen en voeten worden geklommen. Gelukkig kunnen we langs de andere kant weer naar beneden. Op de top (1940 m) bevindt zich een kruis en wat antennes.
Gelukkig trok de mist rond de top net een beetje op. zodat we mooi uitzicht hadden over het Inntal en het Zillertal. We konden zelfs de camping zien liggen. Na de afdaling hebben we onze weg vervolgd naar de Zireiner See. Anniek vond op een gegeven moment zelfs nog Edelweiss! Na een tijdje konden we het bergmeer al zien liggen. Een prachtig plaatje! Langs een wat glibberig pad zijn we naar beneden geklauterd, tot aan het meer. Bij het meer aangekomen hebben we onszelf en de visjes van wat brood voorzien. Toen werd het tijd om de weg weer te vervolgen. Via een ander pad kwamen we tenslotte weer bij het Bergstation van de Sonnwendjochbahn aan. Met de nodige stenen op zak zijn we weer met de lift naar beneden gegaan. Op de camping aangekomen zijn de meiden nog het zwembad ingedoken.
18 juli 2010
Veel regen en rodelen…
Gistermiddag is het beginnen te regenen, en we hebben gehoord dat er in Fügen enorme hagelstenen naar beneden gekomen zijn. Wij hebben ze gelukkig niet gezien. Het heeft eigenlijk de hele nacht geregend maar het was een welkome verandering met de nacht ervoor. Toen we vanmorgen wakker werden was het droog maar koel. We hebben rustig ontbeten en koffie gedronken en wat gelezen. Toen we het hangen zat waren hebben we besloten om naar de Zillertal Arena te gaan om daar te rodelen.
Dit was zoals altijd weer geweldig, gewoon alle bordjes van bremsen negeren en in volle vaart naar beneden roetsjen. Helaas waren er meer op het idee gekomen op deze koele dag want het was er erg druk. Toen we terug waren hebben we geskotteld, gewoon een wereld recept van meneer Knorr dus weer geen recept vandaag. Morgen willen we gaan wandelen naar de Zireinersee , dit is een tocht van ongeveer 4 uur. Dit schijnt het meest gefotografeerde meer van Tirol te zijn, we zijn benieuwd……
16 en 17 juli 2010
Gisteren maar weer een rustdag ingepland. Zelfs de kok had besloten vrijaf te nemen. Het was verschrikkelijk warm en er zat niets anders 
op dan te zwemmen en onder de boom of parasol te kruipen. s´Avonds hebben we ons in het restaurant tegoed gedaan aan een heeeeeerlijke Haussplatte! De temperatuur wilde deze avond maar niet zakken en tegen bedtijd was het nog steeds plakkerig warm. Wij weten weer waarom we niet naar Spanje gaan op vakantie……
Vannacht een paar druppen regen gehad, maar wederom begon de dag warm. We waren van plan vandaag de bergen in te gaan, maar er werd eind van de middag hevig onweer voorspeld. Omdat we de wolken rondom de bergen al samen zagen pakken, besloten we het er maar niet op te wagen. De kinderen hebben vanmorgen nog lekker gezwommen en tegen de middag zijn we naar de Achensee vertrokken om daar op een bootje te varen en een ijsje te eten. Daar aangekomen waaide het al behoorlijk en was goed te zien dat er slecht weer op komst is. Eerst dat ijsje maar dan. Aan het bootje zijn we maar niet meer
begonnen, al snel vielen de eerste spatten regen. Op de radio werd inmiddels gewaarschuwd voor hevige regen, hagel en windstoten. In Innsbruck waren de straten al ondergelopen. We hebben nog snel wat boodschappen gedaan en zijn naar de camping teruggekeerd. Tot nu toe hebben we alleen wat onweersklappen en regen gehad. Misschien valt het wel weer mee…..
15 juli 2010
De Kaiserklamm
Vandaag was weer een erg warme dag. We wilden wel graag wat doen, dus hebben we besloten de Kaiserklamm te wandelen. De Kaiserklamm ligt vlakbij Kramsach en is volgens de boekjes geen zware tocht en misschien is het tussen de bergen met een beek ertussen wel een stuk koeler. We hebben bewust voor een kleine wandeling gekozen omdat er nogal slecht weer werd voorspeld. Rond half 1 zijn we vertrokken. Eenmaal daar aangekomen hebben we de bergschoenen aangetrokken en zijn we de Klamm ingelopen. Hij bleek inderdaad niet zwaar, weinig stijgingen dus goed te doen. De Klamm loopt langs een bergbeek en je hoort dan ook overal het donderende geluid van stromend water en watervallen. Het is wel een mooie Klamm met veel rotspartijen in allerlei soorten en kleuren. Na een dik half uur liepen we de Klamm uit om daar nog even langs het water te zitten om wat te drinken en te eten. Na een kwartier zijn we terug gelopen door de Klamm en ook dan zie je weer allerlei mooie dingen. Na de wandeling zijn we naar Wörgl gereden om bij de Interspar boodschappen te doen. Rond vier uur waren we terug, net op tijd voor het camping spel waar de kids graag aan mee wilden doen. Om 19.00 uur is er kampvuur op de camping en dan wordt er weer naar hartenlust worstje gebraden en Marshmellows geroosterd. Het voorspelde slecht weer is uitgebleven.
14 juli 2010
Stillupspeicher
Gisteravond nog een paar spatjes regen gehad. Vanmorgen was het al op tijd erg warm. We hadden al bedacht dat dit geen weer zou zijn om de hele dag voor de caravan te zitten. De kinderen dachten daar iets anders over. Die willen alleen maar zwemmen. De vermoeidheid wat dat betreft begint ook al aardig toe te slaan…. Rond de middag zijn we vertrokken naar één van de stuwmeren in het Zillertal, de Stillupspeicher. Vanuit Mayrhofen volg je de borden Stilluptal (valt niet meer hoor, als het niet in de navigatie staat). Via een prachtige tolweg met mooie uitzichten kun je met de auto komen tot aan het stuwmeer. Een verademing om hier uit de auto te stappen, dat scheelt enkele graden aan temperatuur met het dal! Aan het meer staat Gasthaus Wasserfall, Daar hebben we even een heerlijke coupe ijs gegeten. Bij het Gasthaus is een klein zwembad, waar de kinderen lekker in zijn gedoken. Pappa en mamma hebben zich op een ligbedje geïnstalleerd met mooi uitzicht op het stuwmeer, de bergen, watervallen en gletsjers. Zo, da’s pas vakantie. Toen de kinderen uitgezwommen waren hebben we nog een beetje bij het meer rondgelopen en foto’s gemaakt. Voor een echte wandeling is het veel te heet. Volgens het mededelingenbord op de camping wordt het in het weekend iets minder warm, dan is het nog maar 30 graden. We zullen zien. Vanavond hebben we lekker spareribs gegeten van de gril, met gemengde groenten en aardappelen in de schil.
13 juli 2010
Een echte rustdag.
Gisteravond is het noodweer geweest en hebben we getwijfeld of we de kinderen wel in de tent zouden laten slapen maar de dames vonden het wel spannend. Na twaalf uur werd het weer wat rustiger en zijn we gaan slapen. Vanmorgen hebben we lekker uitgeslapen en hebben we rustig ontbeten met heerlijke bolletjes uit de camping winkel. Het weer was geweldig, iets minder heet als gisteren maar nog steeds erg warm. We hebben dan ook niet veel meer gedaan dan lezen, koffie drinken, lezen,rusten,koffiedrinken, enz. In de namiddag hebben we nog even boodschappen gedaan en zijn de kinderen met de animatie naar Schlitters geweest. Tijdens het kokkerellen begon het te onweren en regenen, dat kon ook niet uitblijven. Inmiddels is het weer droog, liggen de kinderen in de tent en gaan wij een Oostenrijks wijntje drinken.
12 juli 2010
Dagje bijkomen…
Vanmorgen eerst lekker uitgeslapen. De kinderen zijn nog voor het ontbijt het zwembad ingedoken. Mamma moest zelf maar brood halen. Na het eten zijn de kinderen wéér het zwembad ingedoken en hebben wij ons verder geïnstalleerd. Behalve een nieuwe entree zijn er toch weer kleine dingetjes aangepast op de camping. In de hal tegenover het mededelingenbord is een opstapje gemaakt, waar de kinderen het animatieprogramma kunnen inzien. Leuk gedaan, vraag maar aan Larissa, die heeft hier al languit kennis mee gemaakt! In het sanitair gebouw is een hele mooie fohnhoek gemaakt voor de dames. Zo nu weten de aanstaande Hell-komers alvast een beetje wat er dit jaar weer is gewijzigd. O ja, er zijn hééééééél veel horzels. Vraag maar aan Ron…. We hebben bij de Spar in Fügen boodschappen gedaan want er moet natuurlijk weer geskotteld worden. Het was een warme dag met in de middag een regenbuitje maar die bracht helaas weinig verkoeling.
11 juli 2010
De dag van vertrek
Vanmorgen om 08.00 uur zijn we vertrokken van huis. Rond 11.00 uur hebben we tussen Bielefeld en Paderborn onze eerste koffiestop gemaakt. Het was al vrij warm, dus we hebben het niet te lang gemaakt. In de auto zitten was namelijk veel aangenamer. Bij de tweede stop aan het begin van de middag was het al zo heet, dat we heel snel een sanitaire stop hebben gemaakt, gedronken en snel de auto weer zijn ingestapt. Het was steeds rond de 38 graden en zonnig. Niet een heel aantrekkelijk idee om aan het eind van de middag een camping te zoeken voor een overnachting.
Om 17.00 uur arriveerden we bij Greding. Het plan was om daar te overnachten. 
De temperatuurmeter wees inmiddels 41 graden aan en we hadden het idee dat de turbo van de auto het begeven had. We waren hongerig, dus zijn daar de Mac ingestapt. De motorkap van de auto maar even open gezet. Veel zin om op de camping neer te strijken hadden we nog niet met deze temperaturen. We besloten dat, als de auto het goed zou doen, we door zouden rijden naar Oostenrijk. Dit zou nog ongeveer 3 uurtjes kosten. Terug in de auto de camping opgebeld. Nu bleek dat ze ons vandaag al verwachtten, dus de plek was vrij en latere aankomst was geen probleem. De auto had het als snel weer heerlijk koel en vertoonde geen kuren meer, dus doorrijden maar! Vlak voor de start van Nederland- Spanje reden we de vernieuwde entree van de camping binnen. We werden verwelkomd door Karin Hell. Als we wilden konden we snel aanschuiven bij het grote scherm om de wedstrijd te volgen. |Er zaten nog meer gekke Hollanders geheel in het oranje gestoken. De kinderen zijn eerst een turborondje over de camping geweest om te kijken of er nog nieuwe dingen waren en wij hebben snel de luifel uitgedraaid en de schotel aangesloten. Nog voor het einde van de eerste helft zat het hele gezin onder de luifel voor het scherm! Na de wedstrijd was het erg stil op de camping…..