Berlinerhütte

Na gisteren een beetje te zijn warmgelopen, beginnen we vandaag aan een tocht die al een aantal jaren op ons verlanglijstje staat: de Berliner Hütte. We weten dat het een lange dag gaat worden (voor de heen en terugreis staat in elk geval 6 uur lopen, zonder pauze, en ook de autorit naar het startpunt duurt een uur), dus vandaag vroeg uit de veren. Om 9 uur stappen we in de auto en rijden via Mayrhofen naar Breitlahner. Vlak voor het begin van de Mautstrasse naar de Schlegeisspeiger slaan we linksaf naar de parkeerplaats. Om 10.15 uur begint onze tocht op 1257 m hoogte. Eerst naar de Grawandhütte op 1640 m.
Deze route was al enigszins bekend omdat we dit vorig jaar in de pinkstervakantie ook al hebben gelopen (zie onder pinkstervakantie op de weblog). Toch maakt de route weer indruk met de prachtige watervallen om ons heen.
Binnen de anderhalf uur die voor deze route staat, bereiken we de hut. Eerst maar eens lekker koffie en Apfelkuchen! We hebben tenslote al 400 hoogtemeters weten te overbruggen, dus dat hebben we dan ook wel verdiend. Daarna vervolgen we de tocht, we hebben immers nog anderhalf uur en nog eens 400 hoogtemeters te gaan voor ons einddoel. Het eerste stuk na de Grawandhütte stijgen we flink. We beginnen de boomgrens te verlaten en het landschap wordt steeds mooier. Voordat we de Alpenrosehütte bereiken op 1878 m hoogte, wordt het pad wat vlakker. Dat loopt wel even lekker! We lopen langs rotsen waar we plotseling edelweiss ontdekken! Ook in het gras voor de afgrond aan de andere kant ontdekken we een bloemetje die we mooi van bovenaf kunnen fotograferen. Het bloemetje is beschermd, dus plukken is tot grote teleurstelling van de kinderen uit den boze! Doen we dus ook niet. (Het is dan wel jammer dat we op de terugweg ontdekten dat iemand anders dit niet heeft gerespecteerd wel heeft geplukt…….)